Teknoloji sürekli değişen ve gelişen bir olgu olarak bilimsel çalışmalara da ciddi katkı sağlamaktadır. Beyin tarihi süreç içerisinde incelendiğinde beyin ile ilgili çalışmalar Milattan Önce 4000’lere kadar uzanmaktadır. Trepanasyon (kafatasında delik açma) gibi çeşitli yöntemlerle tedaviler ve ölçümler yapılmaya çalışılmıştır. Beyinle ilgili araştırmalar her ne kadar tarihin derinlerine uzansa da bilim insanları yakın zamana kadar beyin ile ilgili çok şey öğrenmeyi başaramamışlardır. Duygulanma, konuşma veya görme gibi işlevler hakkında beyni incelemenin tek yolu bu rahatsızlığı yaşayan insanları bularak beyin hasarlarının nerede ne kadar olduğunu bulabilme adına kişinin ölmesini beklemekti (Carter, 2014). Bunun dışında bilim insanları sadece insan davranışlarını inceleyerek beyinde neler olduğuna dair tahminde bulunabiliyorlardı.
Ancak günümüzde gelinen noktada MRI ve EEG gibi görüntüleme teknikleri, kişi düşünce süreçlerini ya da beynin işlevlerini yerine getirirken nörobilimcilerin beyindeki elektriksel aktiviteyi görmesine incelemesine imkân tanımaktadır (Carter, 2014). Kısacası bu teknoloji beyinle ilgili anlık veri vererek nasıl çalıştığı hangi bölgede aktivasyon olduğu hatta stres, kaygı, odaklanma gibi becerilerin seviyesi ile ilgili bilgiler verebilmektir.
Kaynakça: (Beşler,2020)